Еј, да имаш стендап во Минхен?
Кога ќе ме праша некој, како помина со “ нашите ” во Минхен, им велам. Како да си кај нас во Прилеп, во Кавадарци, во Скопје.. .
Зошто? Дојдени млади луѓе кои си вадат парче леб по Германиите, одделиле вечер да дојдат на стендап и тоа на македонски јазик. Во центарот на градот.
Сашо вели : Сакам еден ден да донесам цела претстава.
Следната вечер “ српската ” дијаспора имаше претстава на истата сцена. И во Австралија и во Америка и Канада, секаде се начекувавме со србите и хрватите на истите сцени. И таму како да си живеат во некакова недоговорена балканска заедница.
Истовремено си среќен и ти паѓа тешко што тие луѓе не останале овде. Тие се мојата публика која си “ фатила џаде ” да си го бара чарето. Тоа е “Животе не написани роман„ … До следна средба.
